Confira no site

http://www.ulrichrhode.de/kanon/cceo_e.html

 

 

A R T . V.  Dei consentimiento matrimonial

817 § 1. El consentimiento matrimonial es el acto de la voluntad por el cual el varón y la mujer se entregan y aceptan mutuamente en alianza irevocable para constituir el matrimonio.

§ 2. EI consentimiento matrimonial no puede ser suplido por ningún poder humano.

 

818 Son incapaces de celebrar matrimonio:

1.° quienes carecen de suficiente uso de razón;

2.° quienes tienen un grave defecto de discreción de juicio acerca de los derechos y obligaciones esenciales dei matrimonio que mutuamente se han de dar y aceptar;

3.° quienes no pueden asumir las obligaciones esenciales dei matrimonio por causas de naturaleza psíquica.

 

Art. V De consensu matrimoniali

Can. 817 § 1. Consensus matrimonialis est actus voluntatis, quo vir et mulier foedere irrevocabili se mutuo tradunt et accipiunt ad constituen- dum matrimonium.

§ 2. Consensus matrimonialis nulla humana potestate suppleri potest.

Can. 818. Sunt incapaces matrimonii celebrandi:

1° qui sufficienti usu rationis carent;

2° qui laborant gravi defectu discretionis iudicii circa iura et obligationes

matrimoniales essentiales mutuo tradenda et acceptanda;

3° qui ob causas naturae psychicae obligations matrimonii essentiales assumere non possunt.



Vat. II, const. Gaudium et spes, 48; Paulus VI, litt. encycl. Humanae vitae, 25 iul. 1968, 8.  Eugenius IV (in Flor.), const. Exsultate Deo, 22 nov. 1439, § 16; S.C. de Prop. Fide, instr. (ad Vic. Ap. Constantinop.), 1 oct. 1785.

Benedictus XIII, a. 1341, prop. 100, Armenorum, damn.; Pius XI, litt. encycl. Casti connubii, 31 dec. 1930, At, quamquam; Paulus VI, all. 9 feb. 1976. * Syn. Zamosten. Ruthenorum, a. 1720, tit. III, § 8 Cum autem liber. D. 23, 2, 2.

Ioannes Paulus II, all. 5 feb. 1987; all. 25 ian. 1988.