Confira no site
http://www.ulrichrhode.de/kanon/cceo_e.html
A R T . V. Dei consentimiento matrimonial
817 § 1. El consentimiento matrimonial es el acto de la voluntad por el cual el varón y la mujer se entregan y aceptan mutuamente en alianza irevocable para constituir el matrimonio.
§ 2. EI consentimiento matrimonial no puede ser suplido por ningún poder humano.
818 Son incapaces de celebrar matrimonio:
1.° quienes carecen de suficiente uso de razón;
2.° quienes tienen un grave defecto de discreción de juicio acerca de los derechos y obligaciones esenciales dei matrimonio que mutuamente se han de dar y aceptar;
3.° quienes no pueden asumir las obligaciones esenciales dei matrimonio por causas de naturaleza psíquica.
Art. V De consensu matrimoniali
Can. 817 § 1. Consensus matrimonialis est actus voluntatis, quo vir et mulier foedere irrevocabili se mutuo tradunt et accipiunt ad constituen- dum matrimonium.
§ 2. Consensus matrimonialis nulla humana potestate suppleri potest.
Can. 818. Sunt incapaces matrimonii celebrandi:
1° qui sufficienti usu rationis carent;
2° qui laborant gravi defectu discretionis iudicii circa iura et obligationes
matrimoniales essentiales mutuo tradenda et acceptanda;
3° qui ob causas naturae psychicae obligations matrimonii essentiales assumere non possunt.
Vat. II, const. Gaudium et spes, 48; Paulus VI, litt. encycl. Humanae vitae, 25 iul. 1968, 8. Eugenius IV (in Flor.), const. Exsultate Deo, 22 nov. 1439, § 16; S.C. de Prop. Fide, instr. (ad Vic. Ap. Constantinop.), 1 oct. 1785.
Benedictus XIII, a. 1341, prop. 100, Armenorum, damn.; Pius XI, litt. encycl. Casti connubii, 31 dec. 1930, At, quamquam; Paulus VI, all. 9 feb. 1976. * Syn. Zamosten. Ruthenorum, a. 1720, tit. III, § 8 Cum autem liber. D. 23, 2, 2.
Ioannes Paulus II, all. 5 feb. 1987; all. 25 ian. 1988.